Between the ears? Mental problems?

PIP-siliconen in borsten. 32 lymfklieren zijn verwijderd. Er zijn geen nieuwe siliconen geplaatst . Mijn klachten verergeren. Word nog steeds niet behandeld .'U moet er maar mee leren leven', was het antwoord van de arts. Ik ben óp, moe, uitgeput, pijn, alles brandt, uitvalsverschijnselen, etc.

U neemt maar paracetamol als pijnbestrijding. De poli pijnbestrijding zegt :"We kunnen nu niets voor u doen. U bent té uitgeput .Wij kunnen u aanmelden voor een intake- gesprek bij een GGZ- instelling.

Is mijn hoop op weer gezond worden niet meer van toepassing?

Jaren lang klachten en vechten tegen iets wat niet in de boekjes van de artsen voorkomt?

Ik ben het zo zat. Ik loop al jaren met pijn en onverklaarbare klachten en ontstekingen en het werd afgescheept met conversie klachten (psychisch) Nu zegen ze een combinatie van de siliconen en de conversie. Ik heb hem gezegd, dat ik het knap vind dat hij dit nu zegt. Hij heeft mij 2 keer gesproken en nog nooit een onderzoek gedaan.

Nu zijn beide borsten geamputeerd en 2 lymfklieren verwijderd. Eén daarvan was zo groot als een als een ping-pong bal ! De lymfeklieren in mijn hals zijn flink vergroot. Mijn huisarts weet dat,maar er wordt geen verder onderzoek gedaan .Terwijl de plastisch chirurg die mij geopereerd heeft erop stond dat daar naar gekeken werd .Hij kon dat niet doen Hij heeft alleen een echo laten maken en laten weten dat er verder onder zoek moest komen om dat ze vergroot zijn. Ik smeek al jaren om een MRI-scan .

Al jaren ben ik alleen maar aan het overleven en kom niet meer buiten. Mijn leven is niks meer waard. Ik ben een sterke vrouw, maar ik verlies nu mijn eigenwaarde. Ik die altijd lachte, iedereen te hulp kwam en voor alles en iedereen een oplossing had. Ik heb zelfs nog geen therapie voor mijn arm, waar 3 lymfe-strengen ingekapseld zitten en heb fibrose .

Ik ben echt hulpeloos aan het worden. Ik ben ook een mens van vlees en bloed al is mijn bloed vergiftigd. Mijn huisarts beweert dat er geen arts is die mij beter kan maken. Moet ik hier uit opmaken dat ik psychisch gestoord ben en ik alleen mezelf beter kan maken? Dat ik mezelf ziek heb gemaakt en alleen ik mezelf weer beter kan maken .Ik geloof daar niet in. Dat zeg ik al jaren Door hun nalatigheid ben ik nu wanhopig geworden. Ik zeg al jaren dat mijn lymfeklieren opgezet zijn .En wat hoor ik?.' Ik denk dat u een wondje heb of verkouden wordt' .Ik wist niet dat je door een wondje of verkoudheid je borsten en 32 lymfklieren gevuld met PIP-siliconen kunt krijgen! Maar daar krijg ik geen antwoord op .

Na meer dan 20 jaar gehoord te hebben : het komt door stress, terwijl ik geen stress had, hebben zij er voor gezorgd dat de stress er nu wel is. Omdat ik het allemaal alleen moet doen, zonder hulp van huisarts of andere arts. Zij weigeren een lichamelijk onderzoek en schuiven het nu door naar de VU. Ik moet maar op de oproep van de VU wachten. In de VU kunnen ze me helemaal onderzoeken en wie weet iets voor de pijn geven. .pffft dat is wat er vandaag gezegd werd .Ik ben misschien in hun ogen gek maar ik ben niet achterlijk !

Er zaten inderdaad PIP-siliconen in de lymfeklieren, dat heb ik op papier. De plastisch chirurg heeft ook een echo laten maken en de huisarts laten weten dat de lymfklieren in de hals verder nagekeken moesten worden; dat deze ook opgezet waren. Maar de huisarts gaf mij en de plastisch chirurg geen antwoord .Ik heb een advocaat genomen. Hij zei mij dat hij hier niet bekend mee was. Hij zou me na 2 weken bellen maar helaas ik heb nog niks van hem vernomen .

Hieronder mijn verhaal van het onbegrip van de artsen van de afgelopen 26 jaar en 3 maal nieuwe protheses .Ik kan wel een boek schrijven over mijn verleden Over hoe ik telkens behandeld ben. Ik ben mijn bedrijf door mijn ziekte kwijtgeraakt en heb een rechtszaak aan moeten gaan met de gemeente Amsterdam om geld te krijgen van DWI. Die heb ik gewonnen, maar ze zijn weer in hoger beroep gegaan .

Er is zoveel te vertellen. Ik kon, doordat ik zo uitgeput was en ziek, zelfs geen emoties of stress meer voelen. Ik ben zelfs opgenomen geweest voor een burn-out en heb daarbij 8 weken therapie gevolgd bij een GGZ instelling..Dat heb ik gedaan in de zomerstop van mijn bedrijf. Mijn baarmoeder was toen net verwijderd, omdat ik maanden achter elkaar vloeide en zware bloedarmoede had. Ik dacht dat ik daardoor zo uitgeput was. Ik mocht van GGZ geen hulpmiddelen of pijnmedicatie gebruiken. Ik had uitval van een been en een arm links . Ik sliep slecht, mijn handen zetten op, mijn vingers werden wit en door mijn hele lichaam had ik ontstekingen, wat mijn lichaam weer slechter maakte. Ik viel weg en had geheugenverlies. Het is teveel om op te noemen, maar nooit werd er onderzoek gedaan. Tot ik in het ziekenhuis belandde met de 3e TIA. Toen werd mij verteld dat ik een beroerte had gehad, maar omdat ik vreemd liep en dingen vergat en omdat mijn hand uitviel werd er naar 4 weken gezegd dat ik naar huis mocht en dat ik aangemeld was bij het GGZ, want er was conversie vastgesteld . Bijna een jaar later kwam ik in behandeling, maar ondertussen ging het steeds slechter. Ik heb zo vaak om hulp geroepen maar daar werd geen gehoor aan gegeven .Ik heb een traplift aan gevraagd, omdat ik de trap niet goed op kan. Die is nu 2 keer afgewezen. Er was geen reden om daar recht op te hebben. De huisarts en neuroloog hebben gemeld dat het om psychisch-somatische klachten ging en dat ik daarvoor onder behandeling was bij GGZ .Ik kreeg hulp voor 2 en een half uur per week .Verder werd aan de hulp in de huishouding verteld dat ik een GGZ-ter was .Ik voelde me zo vernederd . De hulp was zelfs eerst een beetje bang om hier te komen. Daar hebben we later vaak om gelachen. ...

Ik sta er alleen voor.Ik krijg geen begrip en moet eerst maar met hulp van een arts aan kunnen tonen, dat er echt iets met mijn aan de hand is. Dat ik echt ziek ben. Ik heb wel een scootmobiel, maar daar kan ik niets mee, omdat ik mijn arm niet lang naar voren kan houden. Zelfs voor euthanasie kom ik niet voor in aanmerking ,want er is niet vast gesteld dat ik iets lichamelijks heb, zoals een auto-immuun ziekte. Ik vecht mij elke dag de dag door.