I was not allowed to see the removed implants

Dertien jaar nadat ik mijn implantaten had laten plaatsen, wilde ik ze laten vervangen.

Omdat ze niet meer voldeden en ook om gezondheidsredenen moesten ze worden vervangen.

Ik had een gesprek met een plastisch chirurg in een ziekenhuis.

Ik zei dat ik erg moe was de laatste tijd en gewrichtsklachten had.

Hij zei dat dat het niet bewezen was dat dit met siliconen te maken had.

Nu was er een ander soort implantaat dat niet lekte.

Enige maanden later zou de operatie plaats vinden.

Voor de operatie kwam de plastisch chirurg bij mijn bed.

Ik zei hem dat ik de 'zakjes' die verwijderd werden,wilde zien.Hij reageerde erg geïrriteerd en zei heel bot

"Nee, dat doe ik niet" en liep inmiddels naar de gang.

Bij de deuropening had hij het over een vereniging, waar ik ermee naar toe zou gaan om het in een kwaad daglicht te stellen.

Ik zei dat ik niet wist wat hij bedoelde; ik vroeg niet om ze mee naar huis te nemen ;

ik wilde ze alleen maar zien.In de haast zei hij nog zei hij nog dat ik dat eerder had moeten zeggen.

Dan had hij gezegd dat ik maar naar een ander moest gaan.

Ik voelde me vernederd. Ik wilde zien wat ik 13 jaar bij me gedragen had.

Het was een deel van mezelf geworden.

Later kwam hij nog even langs.

Hij wilde uitleggen waarom niet.

Soms werden ze bij het verwijderen beschadigd, dat was vies om te zien.

Sommigen konden daar niet tegen.

Dus gaat u ermee akkoord?

Ik zei dat ik er niet mee akkoord ging, maar dat ik geen keus had.

Anders opereerde hij me niet.

Hij heeft mij geïntimideerd en voor een ultimatum gesteld.

Volgens mij mag hij om deze redenen volgens de eed van Hypocrates de operatie niet weigeren.

Bovendien is het mijn recht omdat ze te zien.

Ik weet niet wat er in mijn lijf heeft gezeten.

Hij heeft mijn menselijke rechten als patiënt niet gerespecteerd.

Zijn verdachte houding doet mij nu denken dat hij iets te verbergen heeft.