Silicones in my lungs

Ik was erg jong toen ik trouwde en kreeg al vrij snel 2 schatten van kinderen. Tijdens en net na m'n zwangerschap waren m'n borsten natuurlijk groter en mooier als dat ze ooit geweest waren. Altijd een klein a cupje gehad en toen ik magerder werd bleef dus ook daar niks meer van over. Destijds was ik getrouwd met iemand die mij geestelijk helemaal onder de duim had en ja ik ging voor hem door 't vuur (helaas).

Het was eind jaren 80 toen er besloten werd dat ik m'n borsten zou laten gaan vergroten want dan was ik ook een vrouw! Wat was ik trots na de eerste operatie!!!! Heeft ook veel geld gekost wat eigenlijk niet was maar door sparen sparen en nog eens sparen was 't dan eindelijk zover dat 't kon. Ik voelde me geweldig! Na een tijdje begon een borst van vorm te veranderen en werd keihard. Ja hoor die moest eruit! Dit proces heeft zich zo wel 4 keer herhaald en telkens na de ingreep werd er gezegd dat alles prima was.Tja er was wel een prothese gaan lekken maar dat kon geen kwaad en alles wat eruit was gekomen zat keurig ingekapseld!!

Langzamerhand kreeg ik steeds meer vage klachten en voelde me beroerd!Bij geen enkele arts of onderzoek kwam er iets uit! Wel veel medicatie om er maar beter van te worden .Dieeten waarbij ik leefde op eikeltjeskoffie en rijstwafels en water natuurlijk want dat spoelt schoon!! Ik was altijd ziek of onderweg. Jaren gingen weer voorbij en opeens voelde ik iets in m'n borst wat klikte zoals een leeg colablikje klikt. Weer terug naar de arts in den bosch want ik was er zelf inmiddels achtergekomen dat dat wel eens een lek zou kunnen zijn!! De arts verzekerde er mij van dat dit niet zo was en ik ging toch stiekem blij dat ik m'n borsten nog had weer naar huis.

Dacht bij mezelf “dat wat ik voel zit tussen m'n oren en er maar niet aan denken dan is 't er ook niet”. Helaas werd ik keer op keer ziek en kwam ik bij een longarts in veldhoven terecht. Bij 'n scan zag het er allemaal raar uit . De longen zagen er een beetje uit als duivenmelkerslongen en de lymfe tussen de longen waren sterk vergroot! Ze konden er geen naam aanhangen! Volgende onderzoek een bronchoscopie en een longspoeling!! Nooit meer heb ik geroepen na dat!!! Ik lag te verdrinken op een tafel. Helaas ook dat onderzoek mislukte grandioos en er werd gekozen voor een longoperatie. Bij de linker long werd van alle 3 de kwabben een stuk verwijderd en dat werd nagekeken. Er gingen heel wat weken overheen en toen kwam het “Je hebt siliconen in je longen! Er is geen mogelijkheid om dit eruit te halen!!"

Nou daar sta je dan. De longarts adviseerde om de protheses zsm te laten verwijderen. Dus weer in Den Bosch geweest bij de plastisch chirurg en als ik dat perse wilde zou hij dat wel even doen. Inmiddels had ik wel al contact gehad met Marlou Boots en die adviseerde om met de chirurg te overleggen dat hij zoveel mogelijk aangetast weefsel door siliconen ook zou moeten verwijderen. De arts ging meteen akkoord en werd niet erg vrolijk bij het noemen van de naam van mevr. Boots. Het toeval wil nl dat haar en mijn eerste operatie ook door dezelfde chirurg zijn gedaan . Even leek 't wat beter te gaan maar dat was schone schijn helaas.

Mijn borsten begonnen te groeien en deden pijn. Ben uiteindelijk bij dr. X in Nijmegen terecht gekomen. Zij is een plastische chirurg die 't wel opneemt voor vrouwen als wij. Ze was erg ingenomen met m'n casus en ging de hele boel weer onderzoeken. Als eerste een echo waaruit bleek dat ik protheses”” had zitten. Kon natuurlijk helemaal niet maar volgens de echo zaten ze er wel. Er werd een nieuwe operatie gepland door dr. X en ze zou de hele boel bekijken en schoonmaken. Toen ik uit de narcose kwam heb ik tranen met tuiten gehuild.M'n bovenlijf zat ingezwachteld in verband en en zat geen vrouwelijke vorm meer aan.Ook m'n huidige man wist niet wat hij met m'n verdriet moest. Toen kwam dr. X op de kamer en vertelde en liet zien wat er uit m'n lijf was gekomen.

Ik had dus 2 zakken met zwart stinkend vochtige brij in m'n borsten zitten. Dat was dus allemaal ontstoken en ze heeft nog meer weefsel weg moeten halen dan er al was! Daarna komt er een lange periode van herstel en verwerking want het is niet makkelijk om achteraf te horen hoe gevaarlijk het eigenlijk allemaal is.Eind jaren 80 kon 't allemaal en alles was veilig!! Nou het tegendeel is dus waar!! Hier zit ik dan achter m'n pc met n kop koffie mijn verhaal te schrijven om er andere vrouwen op te wijzen dat 't niet zo veilig is als ze wel zeggen en dat je er echt heeeeeel goed over na moet denken wat je doet!

Het is als 't bij jou niet goed zou gaan ook voor jou een fluweelzachte moordenaar!!Ook als je erna gaat proberen om er schade of lestel vergoeding voor te vragen dan heb je het mis,. De fabrikanten kopen ieder die weet dat 't niet veilig is om en voor de rest ben je gewoon een hopeloos gevalletje dat niet weet wat ze wil.Mijn huidige man houdt ook van me zonder m'n borsten en samen komen we dr wel. Ik kan in ieder geval lekker dicht tegen m aanschuiven zonder dat m'n borsten in de weg zitten En ja m'n figuur is foetsie en ja soms zou ik willen dat ik ze nog had laten zitten want ik ben er geen moer mee opgeschoten door ze eruit te halen,

en nee ik wordt nooit meer beter en ook de pijn zal niet minder worden maar ik geloof niet meer dat het veilig is om siliconen protheses te laten zetten. Ik hoop dat er nog eens iets uitgevonden wordt zodat er eind komt aan al die ellende. Hopelijk breng ik mensen aan 't denken .............. Ik blijf 't namelijk nog steeds verbazend vinden dat er nog steeds gezegd wordt dat 't veilig is terwijl de mensen die er zo ziek van zijn niet gehoord worden en dat in deze moderne tijd. In Amerika gaat 't wel even anders dan hier..

Afzender : een naïef meisje dat een zieke vrouw werd.